Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
bić — 1. iron. Bić pianę «prowadzić czcze rozmowy, dyskusje niewnoszące nic nowego do sprawy»: Bicie piany trwało kilka godzin. Do chwili zamykania tego wydania radni jeszcze dyskutowali nad budżetem. DzPozn 03/03/1999. 2. Bij, zabij «wyrażenie… … Słownik frazeologiczny
piana — pot. Mieć pianę na ustach, na pysku; dostać, dostawać piany na pysku «być bardzo złym, zdenerwowanym; wpaść, wpadać w złość»: Było jednak coś, od czego dostawał piany na ustach – w żaden sposób nie chciał zrozumieć, że trzeźwiejący alkoholik nie… … Słownik frazeologiczny
piana — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. piananie, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 7}} lekka, pęcherzykowata masa powstała wskutek ubijania, nagrzewania, wstrząsania, fermentacji określonej substancji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piwo z pianą. Piana z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
piana — ż IV, CMs. pianie zwykle blm «nieprzezroczysta, lekka, pęcherzykowata masa tworząca się na powierzchni niektórych płynów lub z niektórych płynów wskutek ich silnego ubijania, wstrząsania, nagrzewania, fermentacji» Bić, ubijać pianę z białek.… … Słownik języka polskiego
